نوشتن به زندگی شور و روشنی می بخشد. علت اصلی نوشتن، بیش تر آن است که نویسنده نمی تواند ننویسد. این خاطره های رسته از فراموشی که سالیان سال در کنه ذهن من خفته بود، در پیرسالی به خلجان درآمد و خود خود را نویساند. نوشتن در این حال بیش تر گوش دادن بود تا سخن گفتن و دستاورد هم، چنان که خواهید دید، یکسره مکاشفه است و بدون موعظه و مبالغه. نویسنده به جای آن که چیزی بیندیشد، درباره ی چیزی که می اندیشد می نویسد. ندانسته ای به قلم نیامده، اما دانسته ها هم، به دلایل آشکار، همه به قلم ننشسته ـ که جای تأسف است.
آن چه نوشته شده، به هر صورت، در هشتادوچند سال عمر بر نویسنده گذشته است، و ای بسا که او در این بازنگری به گذشته، ناخودآگاه می خواسته خود را بهتر بشناسد... مگر نه که آفتاب به لب بام رسیده؟
حسن کامشاد پژوهشگر ادبی و مترجم، در سال 1304 در شهر اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات اولیه را در دبییرستان ادب اصفهان گذراند و با ورود به دانشکده? حقوق دانشگاه تهران کارشناسی حقوق گرفت. پس از فارغ التحصیلی به جنوب رفت و در شرکت نفت مشغول به کار شد. پس از آن، مدتی به دعوت دانشگاه کمبریج به تدریس زبان فارسی در این دانشگاه پرداخت و هم زمان با تدریس، تحصیلات خود را ادامه داد و موفق به اخذ مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه کمبریج شد. پس از فارغ التحصیلی به عنوان استاد زبان فارسی در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. او همچنین استاد مدعو دانشگاه کالیفرنیا بوده است.
شابک: | 9789641854692 |
دسته بندی: | عمومی |
موضوع اصلی: | داستان نویسی |
موضوع فرعی: | زندگینامه و خاطرات |
نوبت چاپ: | 12 |
وزن: | 678 گرم |
سال انتشار: | 1399 |
نگارش: | تألیف |
زبان: | فارسی |
قطع: | رقعی |
نوع جلد: | شومیز |
تعداد صفحه: | 608 |
پیشنهاد ما