غول بزرگ مهربان

شابک: 9786006767284

445٬000 ریال

درباره این کتاب

غول بزرگ مهربان چمدانش را زمین گذاشت. چنان خم شد که صورت بسیار بزرگش کاملاً به صورت سوفى نزدیک شد و آهسته گفت: «از حالا به بعد باید مثل بچه موش ساکت و بى‌سر و صدا باشیم.»
سوفى سر تکان داد. مه ابر مانند پیرامون او مى‌چرخید. صورت او را نمناک و موهایش را خیس کرده بود.
غول مهربان در چمدان را باز کرد و تُنگ‌هاى شیشه‌اى زیادى را از آن بیرون آورد. در آن‌ها را باز کرد و کنار هم روى زمین قرار داد. بعد راست سرپا ایستاد. سر او توى مه و ابر فرو رفته بود و گاهى پیدا مى‌شد و دوباره غیبش مى‌زد. تور دراز در دست راست او قرار داشت.
سوفى سرش را بالا گرفت و از توى مه گوش‌هاى بزرگ او را دید که از کله‌اش بیرون زده بودند و آهسته عقب و جلو مى‌رفتند.
یک‌ مرتبه، غول مهربان از جا پرید. پرید توى هوا و تور را در میان مه و ابر به حرکت درآورد و فریاد زد: «گرفتمش! یه شیشه بده! زود باش! یه شیشه بده!» سوفى یکى از شیشه‌ها را برداشت و به طرف او گرفت. غول مهربان شیشه را قاپید. تور را پایین آورد. با ظرافت بسیار چیزى را که دیده نمى‌شد از توى تور به داخل تُنگ شیشه‌اى انداخت. تور را گذاشت روى زمین و با یک دست درِ تُنگ را پوشاند و گفت: «درشو بده! زود باش! درشو بده!»
سوفى در تنگ را برداشت و داد به او، غول مهربان در را گرفت و گذاشت روى دهانه‌ی تُنگ و آن را محکم پیچاند تا بسته شد. غول مهربان به شدت هیجان‌زده بود. تُنگ را به یکى از گوش‌هایش نزدیک کرد و با اشتیاق به صداى آن گوش داد.
با هیجانى که در صدایش بود، گفت: «جینگیلى جو‌جو گرفتم! ببین چى گرفتم! از جینگیلى جوجوم بهتره. جینگیلى مستونه! یه جینگیلى مستون طلایى!»